Pałac Pilotta

Pałac Pilotta (Palazzo della Pilotta), pierwotnie pełniący funkcję siedziby władz państwowych, to ogromny kompleks budynków, nad których wzniesieniem przez długi czas pracowało wielu architektów.

Budowa pałacu rozpoczęła się najprawdopodobniej przed rokiem 1583 od wzniesienia „Korytarza”, który miał połączyć dawną twierdzę Viscontich z pałacem rodu Farnese.

Prace zostały przerwane w roku 1586 z powodu śmierci księcia Oktawiusza i zostały wznowione dopiero na początku 1602 roku pod kierownictwem Ranuccio I Farnese, wielbiciela wzniosłych budowli, który zaczął obudowywać „Korytarz” nowymi obiektami. Jednak w 1611 roku prace znów zostały wstrzymane, pałac nie został ukończony, a jego imponująca fasada pozostała jedynie w sferze projektów. Po śmierci Ranuccia I (1622) kardynał Oktawiusz Farnese zaprosił z Rzymu Girolamo Rainaldiego, aby ten przyspieszył zakończenie budowy.

Monumentalna sala turniejowa pałacu wkrótce została przekształcona w Teatr Farnese, a następnie znalazły tu siedzibę Galeria Narodowa oraz Biblioteka Palatina.

W latach 1822-1824 miała miejsce gruntowna rekonstrukcja i renowacja Pałacu Pilotta pod kierownictwem Nicoli Bettoliego i Paolo Toschiego.

13 maja 1944 roku w wyniku potężnego wybuchu zniszczeniu uległa znaczna część południowego i zachodniego skrzydła wraz z Teatrem Farnese, jednak wkrótce po wojnie zostały one odbudowane.